Genellikle Troya ile özdeşleştirilen Hisarlık arkeolojik alanı, Karamenderes Nehri'nin taşkın yatağına bakan sığ bir mahmuz üzerinde yer almaktadır. Alan, Heinrich Schliemann ve Wilhelm Dörpfeld (1870-94), Carl Blegen (1932-38) ve Manfred Korfmann ve Charles Brian Rose (1988-2012) yönetiminde üç büyük kampanya sırasında kazılmıştır. Troya'nın yerleşim tarihine ilişkin en kapsamlı ve güncel genel bakış - Tunç Çağı için bile - Charles Brian Rose (2014) tarafından sağlanmıştır. Aşağıdaki bilgiler bu hesaba dayanmaktadır. Bölgedeki ilk yerleşim Troya'nın beş kilometre kuzeybatısındaki Kumtepe'de (MÖ 5000 civarı) ve Beşik-Sivritepe, Gülpınar, Hanaytepe, Alcalıgöl ve Işıldaktepe altı'nda gerçekleşmiştir. O zamanlar kıyı çukuru hâlâ neredeyse Hisarlık tepesinin eteklerine kadar uzanıyordu. Brian Rose, "O zamanlar tekneler Çanakkale Boğazı'nı geçip Ege'ye açılıyordu" diye yazıyor. MÖ 4500'den 3300'e kadar yerleşim kesintiye uğramıştır. MÖ 3300'lere gelindiğinde, Kumtepe ve Karaağaçtepe'de yeni yerleşimler başlamıştır. 4'nin sonuna doğru th mil. Hisarlık'ta ilk yerleşim M.Ö. ortaya çıkmış ve görünüşe göre bölgedeki diğer yerleşimlerden gelen sakinleri bünyesine katmıştır. Troya II zamanında (MÖ 2550-2300) burası büyük bir ticaret merkezi haline gelmiş ve Ege'den Orta Asya'ya kadar uzanan bir ticaret ağına bağlanmıştır (Rose 2014, 11). Troya IIA'dan 400-500 yıllık bir döneme yayılan çok sayıda buluntu çıkarılmıştır ve bunların arasında en önemlisi "Priam'ın Hazinesi" olarak adlandırılan buluntudur. Sonraki Troya III-V hakkındaki bilgilerimiz, büyük ölçüde Schliemann'ın ilgili malzemenin çoğunu ortadan kaldırması nedeniyle oldukça sınırlıdır. Burası nihayetinde Troya VI (MÖ 1750-1300) ve Troya VIIa (MÖ 1300-1180) olarak 20'000m2 (2 hektar) alanı koruyan bir sur duvarıyla zirveye ulaşmıştır. Schliemann'ın kazıları sırasında ortaya çıkan gravürler, kısmen Klasik dönemdeki tesviyeler, kısmen de kazılar nedeniyle anlatının ne ölçüde kesildiğini göstermektedir. Alan boyunca yapılan bir profil, mevcut yüzeyin Geç Tunç Çağı yüzeyinin yaklaşık beş metre altında olduğunu ortaya koymaktadır. Bu nedenle, kale duvarlarının içinde konuyla ilgili çok az şey bulunması beklenebilir. Bu nedenle, Manfred Korfmann'ın önderliğindeki kampanya neredeyse yirmi yıl boyunca surların dışında, ancak yine de Hisarlık tepesinde daha aşağı bir kasaba arayışıyla bölgeyi araştırdı. Kalenin batı dış tarafına bitişik birkaç evin duvarlarını buldular, ne yazık ki bundan daha fazlasını değil. Öte yandan, taşkın yatağında açılan sondaj delikleri, mevcut yüzeyin 4-6 m altında çoğunlukla çanak çömlek parçaları ve ateş kalıntılarından oluşan arkeolojik malzeme ortaya çıkarmıştır (Kayan 2003, 391; şek. 4). Bu durum, taşkın yatağı stratigrafisinin araştırılmasından sorumlu jeoarkeologun şu sonuca varmasına neden olmuştur: "Arkeolojik açıdan, Troia'nın kuzey yamacının etekleri boyunca uzanan alan önemli bir alandır... Bu bulgular ışığında, yaklaşık 7 m derinliğinde bir arkeolojik kazı yapılmasının çok yararlı olacağını düşünüyoruz" (Kayan 1996, 248). - Geç Tunç Çağı Troia'sının büyüklüğüne, önemine ve işlevine daha fazla ışık tutabilecek yeni keşifler için en umut verici alan Hisarlık tepesinde değil, mevcut yüzeyin 5-7 metre altındaki taşkın yatağında yatmaktadır.